แผนอนาคตใหม่ร่วมของวัง เจ้าสัว และเครือข่ายจีนที่ครอบงำแผ่นดินไทย

ระบอบกำลังสร้าง “ขั้วอนุรักษนิยมใหม่” เพื่อแทนที่เพื่อไทย

การปล่อยให้อนุทินขึ้นเป็นนายกฯ “รัฐบาลชั่วคราวเพื่อยุบสภา” ไม่ใช่อุบัติเหตุ
และ ไม่ใช่การให้เกียรติแบบชั่วคราว แต่เป็น “การทดสอบและปูฐาน” สำหรับ ขั้วอนุรักษนิยมใหม่ ที่จะมาแทนที่เพื่อไทยในระยะยาว  เหตุผล ก็คือ:

เพื่อไทย “เน่า” ในสายตาระบอบ

• ถึงแม้จะเป็นพรรคอันดับ 1 หรือ 2 ในสภา
• แต่เป็น “ขุมกำลังทางการเมืองของชินวัตร” ซึ่งเป็นคู่ปรับทางอำนาจแท้จริงของวัง
• ระบอบ ไม่เคย ไว้วางใจเพื่อไทย เพราะ “อำนาจทางเลือกตั้ง” + “อำนาจเงิน” + “ฐานสามัญชน” ทำให้ชินวัตรเป็นคู่ต่อรองที่อันตราย

ดังนั้น สิ่งที่เราเห็นคือ:

ระบอบกำลังทำลายความสามารถต่อรองของเพื่อไทยในระยะยาว

• เปิดคดีล้างขุมทรัพย์ตระกูลชินวัตร
• ดึงฐานเสียงชนบทออกจากเพื่อไทย
• ดูดพรรคเล็ก-พรรคภูมิภาคเข้าพลังอนุทิน
• และสร้างเรื่องราว (narrative) ว่า “เพื่อไทยคือปัญหา—คือทุนสามานย์—ต้องถูกทำลาย”

นี่คือแผนบ่อนเซาะ “เสาหลักฝ่ายเสียงเลือกตั้ง” เพื่อทำให้ขั้วอนุรักษนิยมขึ้นแทนได้ง่าย

ภูมิใจไทยเป็น “ตัวเลือกใหม่ของระบอบ” แต่ขาดคุณสมบัติสำคัญ

นี่คือข้อมูลตรงตามความจริง:

สิ่งที่ภูมิใจไทยมี

• ความอ่อนน้อม–ทำงานตามคำสั่งระบอบ
• ไม่ท้าทายวัง
• อยู่ภายใต้ทุนใหญ่ได้
• มีสายสัมพันธ์แน่นกับทุนจีน/ธุรกิจจีน
• รูปแบบบริหารแบบ “เจ้าพ่อ-ขุนศึก” ซึ่งเหมาะกับการเก็บส่วย/คุมจังหวัด
• คล่องตัวสูงในดีลนอกระบบ

แต่...

สิ่งที่ภูมิใจไทย ไม่มี

• วิสัยทัศน์–นโยบายที่สร้างฐานความชอบธรรมจริง
• ผู้นำที่มีบารมีระดับชาติ (อนุทินเป็นแค่เครื่องมือ ไม่ใช่ผู้นำการเมืองใหญ่)
• ความสะอาดและความโปร่งใส (ประวัติเต็มไปด้วยคดี คอรัปชัน และดีลมืดกับกลุ่มทุน)
• ทีม technocrat จริง ๆ ที่มีศักยภาพเทียบชินวัตรหรือพรรคสายก้าวหน้า (พรรคประชาชน)

พูดแบบนักสืบวาทกรรมคมก็ต้องบอกว่า

ภูมิใจไทยเป็น “ตัวปีนกำแพง” ไม่ใช่ “ตัวครองเมือง”

ระบอบรู้ดีว่าต้องการ “ของใหม่” ที่มาค้ำขั้วอนุรักษนิยมให้แข็งแรงกว่านี้

นี่คือที่มาของ “บุคคลแบบศุภจี”

ศุภจี = prototype ของ “ขั้วอำนาจในอนาคต”

การที่คุณ ศุภจี สุธรรมพันธุ์ ถูกดึงเข้ารัฐบาล “ปลายฤดูกาล” และให้รับบทบาทที่เชื่อมจีนโดยตรง ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลยเพราะ

ศุภจีเป็น “ต้นแบบ” ของคนที่จะมาแทนพรรคการเมืองแบบเดิม

กล่าวคือ ระบอบกำลังทดลองสิ่งใหม่

สร้างพรรคอนุรักษนิยมสมัยใหม่

ผสมระหว่าง

• เทคโนแครตที่เชื่อฟัง
• นักธุรกิจที่มี connection จีน–ทุนใหญ่
• คนของเจ้าสัว
• พวกที่สถาบันคุมได้ 100%

นี่คือพรรคแบบใหม่ที่ระบอบอยากสร้างหลังยุคเปลี่ยนรัชกาล

พรรคที่ “ไม่ต้องชนะใจประชาชน”
แต่ “ชนะด้วยรัฐ–ทุน–ระบบราชการ–สื่อ–กองกำลัง”

ทำไมจีนมีบทบาทสำคัญในระบอบใหม่นี้?

จีนต้องการ สองขาไก่ของตน: พม่า + ไทย เพื่อเป็นฐานการดูดทรัพยากร สยายเขตหากิน และขยายอาณาเขตอำนาจ

แต่ไทยต่างจากพม่าเพราะไทยมี “สถาบันกษัตริย์” เป็น soft-power/legitimacy ที่ใช้ได้ในภูมิภาค

จีนรู้ดีว่า:

วังไทยสามารถให้ความชอบธรรมจีนได้

ทั้งในสายตาประชาชนไทยและในระดับภูมิรัฐศาสตร์
จีนต้องการ “พระบารมีของไทย” เพื่อ:

• ทำลาย soft-power ของสหรัฐในอาเซียน
• ผูกมิตรกับกองทัพไทย
• ใช้ภาพลักษณ์ “จีน–ไทยพี่น้องกัน”
• ผูกเศรษฐกิจไทยกับจีนแบบถอนตัวไม่ได้

แล้วใครเป็นผู้ประสานวัง–รัฐบาล–จีนได้ดีที่สุดในโมเดลใหม่?

เทคโนแครตที่ไม่ใช่นักการเมือง
นักธุรกิจที่คุยกับจีนโดยไม่มีภาพลักษณ์ทางการเมืองติดตัว
คนที่เชื่อฟังระบอบ แต่ขายความเป็นมืออาชีพได้

คือโปรไฟล์แบบ… ศุภจี สุธรรมพันธุ์ นั่นเอง!!!